Dag 5, regen, parapluutjes en plaspauzes

Ook vandaag was het opstaan moeilijk. De dames reiziger komen al aardig op leeftijd want zelfs met 8 tot 9 uur slaap nemen ze eigenlijk geen genoegen. Maar al met al zaten we toch om 9 uur aan het ontbijt en gingen we daarna op pad. Helaas was het slecht weer en moesten we eerst 2 parapluutjes kopen. Onze theorie daarachter is dat als we een paraplu kopen dat het daarna ophoudt met regenen wat op zich jammer is van je geld, maar als het werkt is het mooi meegenomen. Hmm, theorie werkt helaas deze keer niet kan ik je vertellen, want het heeft vandaag toch behoorlijk geregend. Maar goed dat mag de pret niet drukken. In de metro is het droog en we gaan vol goede moed op pad. Onze tocht gaat via de Palais de Justice, de pont Saint Michel en het standbeeld en we krijgen al gauw zin aan koffie en zien ons lievelings koffiestop de Starbucks. Daar gedronken en geplast maar dat laatste pas nadat ik na tevergeefse pogingen deed de deur van het toilet aan de buitenkant te openen, Iets wat een ieder voor mij blijkbaar wel lukte maar de deur bleef voor mij vreemd genoeg hermetisch gesloten. Gelukkig schoot een aardige aziatische meneer mij te hulp en wees op de toegangscode onder aan zijn kassabonnetje, die had je nodig om in te toesten en dus toegang tot het toilet te krijgen. Hmm, handig, moet je nog wel je kassabon hebben! Niet getreurd, ik mocht die van hem wel hebben. Dus Louise kon plassen, wat een opluchting. Dat was echter van korte duur, zit ik net, gaat het licht uit! Oeps, te traag m'n broek naar beneden gedaan??? Ik zit daar in het pikkedonker en denk: zeker een bewegingsmelder, dus ik ga met mijn broek op mijn knieeen hevig zitten zwaaien (ja ik weet het al jullie zien me zo voor je!!), maar nee er gaat geen lampje branden. Dus op de tast naar wc-papier, op de tast naar de spoelknop, en nee dit is niet lollig, dus stop maar met lachen. Broek in het donker omhoog en op de tast naar de deur, want het is een vrij groot toilet. Daar aankomen schiet het licht weer aan dus kon ik wel zeep en kraan vinden. Ook om weer het toilet te verlaten moest je op een knopje drukken, dit was wel een zeer technologisch plasje!
Na deze overigens verder prettige stop richting de Notre Dame, een van buiten schitterende kerk die wij van binnen vrij sober vinden. Buiten stond de kerstboom nog opgetuigd, iets wat wij hier overal nog veel zien, kerstversiering hangt hier blijkbaar de gehele maand januari?

En het regent nog steeds dus tijd voor een tweede plaspauze en lunch. Nu in de toepasselijk genaamde cafe Quasimodo (de klokkenluider van de Notre Dame) waar wij onderstaande kleine stokbroodjes verorberden, heerlijk.

Via Pont Neuf wandelen we via de Seine naar de Pont des Artes, de oudste brug van Parijs waar wij al deze hangslotjes (zie foto's hieronder) aan de brug zagen hangen. Overal staat iets op, namen en data en liefdesverklaringen. Heb gegoogled maar kan er op het internet niets over vinden. Deze brug is heel beroemd, maar voor de fans van Sex in de City, dit is de brug waarop Mr. Big Carrie ten huwelijk vroeg. Romantisch he? Zo romantisch dat ik mijn derde gouden trouwring van deze week krijg aangeboden die daar weer plotseling voor mijn voeten gevonden wordt door een "aardige" heer, maar ja daar trapt deze doorgewinterde dame niet meer in, ik heb mijn lesje bij de Tour de Eiffel immers geleerd?

Via de Pont des Artes loop je zo het Louvre in via de achterkant. Ook in het Louvre het nodige gezien, maar we konden niet weg voor we de Mona Lisa met eigen ogen hadden aanschouwd. Wij en vele anderen moet ik zeggen. Ik had al gehoord dat het een kleine schilderij is, dus daar was ik al op voorbereid, maar ik moet zeggen dat ik het zowieso wat tegen vind vallen. Ik voelde me toch al een cultuurbarbaar omdat ik echt te moe was om van alle kunst te genieten. Ik wou er geweest zijn, maar het was vandaag niet echt aan mij besteed. Een mens heeft nou eenmaal maar zoveel energie in z'n lijf nietwaar?

Jeanette toont trots haar parapluie!
Tres bon Jeanette!

En dat was onze dag van vandaag. Ik ga lekker douchen en slapen. Heerlijk. We weten nog niet precies wat de dag van morgen voor ons gaat brengen, dat ligt mede aan het weer. Tot morgen de 1 na laatste dag van ons Parijse avontuur.